Op naar Bera

Het regende 's nachts twee keer en er was soms veel wind. Ik moest er een keer uit omdat haringen los gingen, maar het was niet koud. Snel weer in de slaapzak en verder snurken. O ja dat doe ik niet meer. De Cpap werkt prima.
De volgende morgen ingepakt, omdat het af en toe behoorlijk waaide was de tent afbreken wat lastig. Ik had geen zin om achter een wegwaaiende tent te rennen voor de koffie.
10 uur vertrokken en pas om 11.45 kon ik mijn eerste kop koffie drinken. Pelgrimeren blijft meer afzien dan een gourmet denkt.
Pauze gehouden in een bar. Daar het noodzakelijke gebruikt en vervolgens verder gelopen. In de bar stond lekkere muziek op en het was een redelijk makkelijk pad. Wel steeds afwisselend dalend en klimmend. Muziek opgezet en ik ging er zo in op dat ik merkte dat ik de GR11 kwijt was. Teruglopen vind ik geen optie kijkend naar de zon en de kaart had ik het idee dat ik zuidelijk van Bera zat. Ik kwam een vrij grote weg tegen. Daar reden ook fietsers op en ik vond dat een wandelaar er ook er bij kon. Na 2 km was ik in Bera. Een slaapplaats vinden kostte tijd en moeite. Ik slaap in een hostel boven een bar. Ik eet daar ook. Maar nou komt ie: bijna niemand kan hier Engels, wel Frans en ze draaien alleen oude rock and roll.
Enfin deze pelgrim zit in de zon met een rosé en hoort goede ouderwetse muziek.