Van Baamonde naar Miraz

Volgens boekje nog 87,9 km te gaan naar Santiago

Vandaag een korte etappe van 16 km.,
We komen maar langzaam op gang. Na het heel gezonde ontbijt met bruin brood, tomaat van 3.5 ons, kaas en worst in de albergue gaan we in de bar ernaast koffie drinken.
Daarna lopen we een kilometer tot het 100 km punt naar Santiago. Nadien lopen nog door en ontdekken dat we nog moeten pinnen. We moeten weer terug, Kitty wil omdat het zo fris is nog handschoenen kopen. Ook dit lukt. We gaan weer op pad. Eigenlijk 2 km voor niks gelopen, die komen bij de 16 van de afstand komen. In de gids staat een stukje over een plaatselijke beeldhouwer die in een levende boom, beelden heeft uitgehouwen. Een beeldje van en beer gebruiken we voor de quiz. Helaas is de foto wat vaag, maar dat kon niet anders. (Je moet doen voor eeuwige eer, room en roem)
We lopen een heel stuk langs de weg, dat is niet zo leuk. Het is wel een rustige weg en zoals we me hebben meemaakt, houden de auto's goed rekening met wandelaars. De meesten wijken uit voor wandelaars.
We slaan linksaf over een overweg en de pont San Albert. Het pad leidt ons naar en prachtige plek met en sacrale sfeer. Er staat een oud kerkje met een bron en een ingestort huis.
De bron helpt bij spraakproblemen. Kitty drinkt een slokje en warempel horror komt er meer met en rollende rrrrr uit. ( kan ook zijn dat Alex zijn oren beter werken )
Het pad klimt weg van deze sfeervolle en mooie plek. Ook het pad is halverwege, het wordt omzoomt door wat rotsplaten en geet een natuurlijke en natuurrijke indruk.
Na zo'n 6 km komen we bij een keuzemenu. De route splitst in tweeën. De rechtse variant is 9 km korter hiermee kom je niet in Sobrado des Monxes. We kiezen voor de linker variant. We lopen door tot we gehucht tegen komen. Het is rond het middaguur, we zien een soort tribune en eten daar de rest van het brood met de tettilla en wat chorizo. Kitty klaagt dat het een soort water en brood is op deze manier. Maar dan wel de luxe en lekkere variant. Terwijl we net willen opstaan komt een groepje pelgrims langs. Wendy en Rachel zijn er ook bij. We volgen ze op een afstandje, ze gaan sneller en lopen langzaam maar zeker op ons uit. We zien een bord albergue en daar is ook info te krijgen.
We gaan naar binnen om wat te drinken. De signora vertelt dat het of 6 of 16 km naar een volgende albergue is. Ze adviseert te reserveren, ze helpt aan de telefoon. Hulde aan albergue Witericus hiervoor. Ze deed het met zichtbaar plezier.
We lopen door, eerst over paden en later over de weg. Kitty zegt dat dit wat minder is, ik ben het met haar eens. Na ongeveer 2 km slaan we af en gaan naar Milan over de weg. Na 1 km gaan we onverwachts rechts een oud pad op. We lopen langs wat oude, maar zeer goed gerestaureerde huizen. We zien opeens een versterkte toren een donjon boven de bomen uitsteken.
Later zien we ok een kerkje met een gekleurde luchtlandingen op de top van het dak. We grinniken, want wat moet een vuurtoren hier in de heuvels?
Maar het ziet er wel mooi uit. Nog 500 meter en daar is Albergue"Op Albergo". Douchen en nu drinken we een sangria, de eerste in Spanje.

Morgen staat ons een lange tocht te wachten van 26 km