Compostella ophalen

In Santiago de Compostella
We gaan met de bus terug naar Santiago. Op tijd gaan we door. Er staat wel een bushokje aan een zijweg, maar er is door de mensen van de albergue gezegd: a una casa blanco..Tja en daarvan staan er twee. Een tegenover het bushokje en een aan de doorgaande weg. We posteren ons ieder aan een mogelijkheid. Alex staat aan de hoofdweg. Een man staat wat te hangen en Alex vraagt of de bus daar komt. Hij bestijgt dit en zegt ook dat de bus om 10.30 komt. Als Nederlander denk je dan:de dienstregeling geeft echt 10.15 uur aan.... Stipt 10. 34 arriveert de bus en we rijden voor €3 in totaal naar het busstation in Santiago. Na en slordige 20 minuten zijn we daar. We vragen aan de chauffeur waar de bus terug begint. Hij wijst naar overkant en zegt :a la primer.
Bij het uitstappen zien we dat we op 3 uitstappen. 1 is enkele meters ernaast, wij zijn verward. Na wat zoeken vinden we Informatie. Daar zit een engelssprekende mevrouw die na onze vraag opstaat, een papiertje pakt met de dienstregeling plus de plek waar we kunnen instappen, nl. 1 t/m 6.
Oh reageren we verbaasd, maar we weten nu precies, waar we ongeveer kunnen instappen.

Wij op pad naar de kathedraal. Er naar toelopend brengt Kitty Alex enorm in de war door zonder twijfelen, zeker wetend de weg te wijzen. Gelukkig is er nog Google maps en die bevestigt wat ze zegt!!!!!!!!!! Een wonder is geschied.
Gelet op de deceptie gisteren besluiten we naar" de huiskamer der Lage Landen" te gaan. We komen in een grote drukte. Een bewaker vraagt of we onze credencials bij hebben, na bevestiging laat hij ons door.
We blijken ook bij het burea te staan waar je je Compostella kunt ophalen. Er staat een gigantische rij, wij zoeken het eind daarvan en gaan ook maar wachten.
Na dik een uur is Alex aan de beurt. De man achter de balie controleerde stempels. Een Compostella is geen probleem, maar een persoonlijk certficaatmet beginplaats en afstand wil hij niet geven. Hij spreekt wat Engels en vraag wat het probleem is. Hij zegt dat er stempels ontbreken. Hij ziet dat ik in Dordrecht vertrokken ben, maar hij ziet hele gaten in de afstanden. Zo kan hij niet controleren dat ik dat hele stuk gewandeld heb. Kitty staat naast me en ondervindt hetzelfde. Ze bieden aan om vanaf Irun het certficaat uit te schrijven. We hadden stempels bij kroegen postkantoren en kerken of gemeentehuizen op moeten halen. Ik ben er moe van deze bureacratie en ga akkoord. Na afrekening hebben we de certificaten en een koker om ze in te doen.
We gaan naar de huiskamer en krijgen daar een tip voor een plek bij terugkomst van Finisterre. Het is helemaal in het centrum naast 24 uurs taxistandplaats. "Ideaal" voor ons, donderdag de 28 september moeten we om 05.00 op het vliegveld zijn.
Na de reservering zijn we verheugd en vinden we dat we wat te vieren hebben. Op een terras nemen we witte wijn met een tabla serrano, chorizo y queso dit allemaal smaakvol geschikt op de schotel. Wat brood erbij en onze viering is compleet.
We wandelen terug naar het busstation en ja hoor het kan. Om 3.59 vertrekt de bus van 16 uur vanaf platform 3.
Nu zitten we met lekkere muziek te luieren , met een glaasje witte wijn geserveerd door Julian de man van de albergue.