Van Vilala naar Baamonde

Nu nog 103 km naar Santiago.

Vandaag na een frisse nacht om half acht opgestaan. Toen ik net na achten de schoenen ophaalde, die buiten stonden, voelde het behoorlijk fris aan.
Eerst in een bar ontbijten en op pad. We zagen dat de kerk open was. Daarin was een soort Lourdes grot nagebouwd. Een fraaie kerk met zo te zien een flink orgel. Helaas geen muziek. Wendy en Rachel kwamen ook de kerk bewonderen. We lopen na het bezichtigen van de kerk min of meer gelijk op. Beiden klagen over de kou.
We komen langs een weide die berijpt lijkt. Het water toont wit, maar is net ontdooid. Ze vonden het ook bijzonder dat hun adem condenseert.We lopen over allerlei achteraf weggetjes. Passeren hele oude boerderijen en genieten van het oeroude cultuurlandschap. Bijzonder is dat veel velden en weilanden zijn afgezet door rotsplanten. Dit geeft allerlei kleurenfilter. Zelf bij nieuwbouwhuizen komen we de hele dag deze afzetting tegen.
Na 2 uur wandelen zie ik een bar.
Aangezien we het koud hebben, nemen we een warme chocolademelk. Terwijl we daarvan genieten, begint het hard te regenen. We wachten de bui af, maar het miezert nog wanneer we vertrekken. Dus hoes over de rugzak en regenjas aan. Na een half uur is het droog en wat later krijgen we het warm,jack uit. We lopen stug door, totdat we weer een bar tegen komen.
We drinken een alcoholvrij biertje, ondertussen worden er tapa's aangeboden. Dit lijkt normaal ipv het bakje pinda's in een bar in Nederland.
Tapa's zijn lekkerder.
We gaan door. We komen een vreemdsoortig apparaat op een dak van een gierkelder tegen. Een stront- ofwel mestmenger, het onderwerp voor de quiz vandaag. We hebben veel plezier om alle antwoorden die gestuurd worden.
Het helpt om de kilometers door te komen.
De voeten van kitty willen niet meer verder, maar we moeten zeker nog 3 km lopen. Gelukkig komen we een plaats tegen waar we even kunnen zitten. Een prachtige plaats special ingericht voor de vermoeide pelgrim . Na aanmoediging en dope lukt het om verder te lopen, Rond 5 uur bereiken we de herberg.
Kitty regelt de was en ik de biertjes, het knabbeltje en het eten.
We slapen op een grote slaapzaal dus vroeg naar bed.

Er is een man die steeds met Alex ingesprek is en er rare ideeen op na houd.
Hij is een beetje de weg kwijt.
Ik vindt hem eng.
Ik heb Alex meegenomen om wat te gaan drinken.
Vanwege de slechte wifi offeren we ons op met een lokale Vermits in de bar naast de albergue.