Van Navia naar Tapia de Casariego

Nog 210,4 km naar Santiago


Na een slechte nachtrust ( kitty) gaan we vroeg op pad.
Om 3.45 liet iemand zijn wekker aflopen en dat terwijl ik net sliep. Het duurde en duurde dus ik mijn bed uit richting het geluid. Gelukkig voor die persoon zette deze net de wekker af, dus kon ik niet meer zien wie de dader was.
Beter maar ook, want die persoon was zijn leven niet zeker
Om 5.30 begon het allemaal opnieuw wekkers ( telefoons) die afgingen, praten met elkaar. Het enige wat dan helpt is zelf ook opstaan. Ik nam mij zelf voor: aankomende nacht slapen we niet in een herberg.

We zijn dus vroeg op pad dat is wel een voordeel even voor acht uur lopen we naar buiten. We lopen richting brug en kijken of we ergens koffie kunnen drinken. Nee ,dus we verwachten aan de overkant van de brug wel wat te kunnen drinken. Nee dus. Pas nadat we al even over de weg lopen komen we een tentje tegen waar we wat kunnen eten en drinken.

Het is de hele dag aan het dreigen of het gaat regenen of niet. Het is hoes erover hoes eraf enz

We lopen het eerste stuk veel over de weg.Het pad is steiler, langer en moeilijker. We willen kilometers maken. Alex is weer helemaal fit gelukkig, ik wat minder vandaag de slechte nachtrust twee nachten achter elkaar heeft mij geen goed gedaan. We eten in een eetgelegenheid aan de weg een eenvoudige maaltijd met kroketten. Ondertussen gaan ze langs met grote schalen met allerlij lekkers. Het is er gezellig druk en ze raken het overzicht een beetje kwijt. Als we weggaan komt er iemand naar buiten gerend en zegt jij hier gegeten jij ook betalen (in gebrekkig Engels ) Alex begint hard te lachen en de meneer begrijpt inmiddels dat we echt wel betaald hebben.

We willen nu over het pad gaan lopen. Er staan een paar prachtige uitzichten in het boekje beschreven, maar we missen een afslag en lopen iets te ver jammer.
Gelukkig komen we nog wel op een punt en daar is het zo mooi... het liefste zou ik een stuk terug lopen, maar hier heb ik de puf niet voor.
Na een pauze op dit prachtige uitzicht punt gaan we verder en het valt tegen hoever we nog moeten lopen. De lucht ziet er weer dreigend uit. We proberen stevig door te lopen, dit lukt mij maar met moeite. Ik ben zo moe!
Ik loop op mijn tandvlees als we bij een albergue donativo aankomen. Het ziet er niet aantrekkelijk uit. Een van de Zweedse dames is er ook ze houdt 4 bedden bezet, maar de andere drie dames kijken verder. Later zijn ze weg.
Er is nog plaats zelfs op een onderbed. Vanochtend dacht ik nog geen herberg. Maar nu heb ik niet veel keus, ik ben te moe om verder te zoeken.
We maken ons bed op en ik ben eerst een paar uur gaan slapen. Alex is om eten gegaan in de supermarkt. Een salade, brood, kaas en worst met heerlijke bubbelrosé.Dit hebben we heerlijk buiten gegeten met een prachtig uitzicht.
We keken uit over een baai met allemaal rotsen in het water , net de 12 apostelen in Australië.

Na het eten weer naar bed.
Het was weer een mooie wandeldag
Graag hadden we morgen een rustdag gehouden maar hier kunnen we niet blijven. Dus morgen weer verder wandelen.